Elif Nur'un Bloğu

 Geçmişe bakacak olursak; İngiltere’de başlayan sanayi devrimiyle istihdam oranlarında gözle görülür artışlar yaşanmıştır. Açılan büyük fabrikalar ile birlikte üretim artmış, işgücüne ihtiyaç oldukça fazlalaşmıştır. Kurulan makinalar büyük olduğundan dolayı iş artık evde yapılmaktan çıkmıştır. Fabrika sisteminin oluşturulması üretimin hızlanması açısından bakıldığında olumlu gibi gözükse de bu fabrikalarda çalışacak kişi açısından malesef aynı olumlu etkiyi yaratmamıştır. Erkekler ile birlikte kadınlar ve çocuklar da işgücüne katılmışlardır. Hatta erkeklerden ziyade kadınlar ve çocuklar daha ucuz işgücüne mal olduğu için fabrikalarda çalıştırılmak adına tercih sebebi haline gelmişlerdir. Tahmin edileceği üzere ucuz işgücünden en çok zarar gören çocuklar olmuştur.  O dönemin olumsuz yanlarından biri ‘’sömürü’’ idi. Emek sömürüsü göz ardı edilemeyecek kadar fazlaydı. Özellikle küçük çocuklar haklarını savunamadığı, düşük ücretle çalışmayı kabul ettikleri için tercih edilmey...

Baba demek: Çocuğu doğarken hastanenin kapısında heyecanla bekleyen demektir, Hatta doğmadan çocuğuyla birlikte yapacaklarını kafasında planlayan kişi demektir, Bebeği rahat uyuyabilsin diye yatağından fedakarlık edip koltukta uyumak demektir, Bebeğinin ağzından çıkan ilk kelime 'anne' olduğu zaman kıskanıp merakla baba diyeceği günleri beklemek demektir, Çocuğunun dişlerini çıkarttığı zamanlarda parmağını ısırmasına izin vermek demektir, Çocuğu okula başladığı zaman sevinmek aynı zamanda büyüdüğünü fark ettiği için hüzünlenmek demektir, Çocuğunun okuldan mezun olduğunu gördüğünde gururlanıp ağlamak ama bunu belli etmemek demektir. Ve daha bir sürüsü… Benim için  “ baba “  demek: Ağzımdan çıkan en güzel kelime, Kulağımın duyduğu en özel kelime demektir. Dünya üzerindeki en sevdiğim kişi demektir, Hayatımdaki en önemli insan demektir, Çoluk çocuğa karışsam bile gece uyumadan önce öpmek isteyeceğim kişi demektir, Her zaman sırtımı dayayabileceğ...

 Hayat güzel, kısacık ömrü  “B aşkaları ne der? ”  diye yaşamak neden. Bu bizim hayatımız, bizim tercihlerimiz ve bizim akıp giden zamanımız...  Karar verirken etrafı yok sayıp sadece hayallerimize odaklanmamız gerekir. Dünyaya bir kez geldik ve ikinci bir şansımız ne yazık ki yok. Kendinize bir sorun; içinde bulunduğunuz hayatınız, işiniz, arkadaş çevreniz hatta karakteriniz gerçekten sizin istediğiniz gibi mi yoksa elinizde olmadan sizin için kendiliğinden bir hayat şekillenmiş ve siz de o hayatın içine mi dahil olmuşsunuz? Sadece hayat demek yetmez; arkadaşlara, işe, karaktere... Steve Jobs Stanford üniversitesinde yaptığı bir konuşmasında  “Eğer bugün hayatının son günü olsaydı, bugün (normalde) yapacağın şeyleri yapmak ister miydim?”  Uzun süre art arda, “Hayır,” yanıtını verdiğimde, bir şeyleri değiştirmem gerektiğini anladım.  İnsanın kısa süre içinde öleceğini bilmesi, yaşantısına damga vuracak kararlar vermesi açısından büyük önem taşır. ...